کیفیت زندگی سالمندان منطقه ۲ تهران

اهداف: جمعیت جهان بسرعت در حال سالمند شدن است امروزه در اکثر جوامع، سالمندی به عنوان یک مسئله مهم مطرح است. سالمندی فرآیند طبیعی در زندگی انسان و حاصل فرسایش تدریجی ارگانهای حیاتی است. عوامل فردی مانند سن، جنس، نژاد و ویژگی های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی در زمان و میزان آن تاثیر گذارند. همزمان با افزایش کمیت سالمندان توجه به کیفیت زندگی سالمندان و شناسایی عوامل موثر بر آن جهت سیاستگزاریهای جامع و صحیح برای این قشر از افراد جامعه از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مقاله به بررسی وضعیت کیفیت زندگی سالمندان منطقه 2 تهران پرداخته شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر مطالعه ای مقطعی و از نوع تحلیلی می باشد که اطلاعات آن با استفاده پرسشنامه های کیفیت زندگی مخصوص سالمندان (لیپاد) و چک لیست متغیرهای زمینه ای در یک نمونه 100 نفری از سالمندان منطقه 2 تهران جمع آوری شده است و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصله از آزمونهای کولموگروف - اسمیرنوف (k-s)، آنالیز واریانس یک طرفه (one way anova) و آزمون تی (t.test) استفاده شد. یافته ها: از جمعیت 100 نفری این تحقیق 70 نفر را مردان و 30 نفر را زنان سالمند تشکیل می دادند. اکثریت واحدهای مورد پژوهش  61) درصد) در دامنه سنی 60-70 سال بودند، میانگین سنی برای مردان حدود70  سال و برای زنان حدود 69 سال بود. بین مردان و زنان سالمند در تمام ابعاد کیفیت زندگی اختلاف آماری معناداری وجود داشت (p<0/05) و در تمامی ابعاد کیفیت زندگی مردان سالمند بالاتر بود. افراد متاهل و با تحصیلات بالاتر و دارای مسکن شخصی از کیفیت زندگی بالاتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: عوامل مختلفی بر کیفیت زندگی سالمندان تاثیرگذار می باشند که شناخت این عوامل جهت برنامه ریزی بهتر در مورد سالمندان و توانمندسازی آنان از اهمیت خاصی برخوردار است.